-
1 ὁμίχλη
ὁμίχλη, ἡ, ion. u. ep. ὀμίχλη, Nebel, dicke, trübe Nebelluft; εὖτ' ὄρεος κορυφῇσι Νότος κατέχευεν ὀμίχλην, Il. 3, 10, vgl. 17, 649; auch ἀνέδυ πολιῆς ἁλὸς ἠΰτ' ὀμίχλη, 1, 359, u. κονίης μεγάλην ἱστᾶσιν ὀμίχλην, große Staubwolke, 13, 336; ἐμοῖσιν ὄσσοις ὁμίχλη προςῇξε πλήρης δακρύων, Aesch. Prom. 145; Ar. Equ. 800; ὁ ϑολερώτατος ἀὴρ ὁμίχλη τε καὶ σκότος, Plat. Tim. 58 d; ἢ καπνός, 66 e; καὶ ὁ ἀήρ, Phaed. 109 b; ὁμίχλη ἐγένετο, Xen. An. 4, 2, 7; Sp., wie Luc. catapl. 2; vom Bratenduft, Mnesim. Ath. IX, 403 d.
-
2 ὀμίχλη
ὀμίχλ-η (Aὁμ- Eust.117.33
and v. infr. ; a form [suff] ὄμιχλ-λα is condemned by Hdn. Philet.p.445 P.), ἡ, mist, fog (not so thick as νέφος or νεφέλη, Arist. Mete. 346b33, cf. Mu. 394a19), Hom. only in Il. ; ; so Thetis rises from the sea,ἠΰτ' ὀμίχλη 1.359
;ὁ. καὶ δρόσος Ar.Nu. 330
;κονίης ὀμίχλην Il.13.336
;ὀμίχλη ἐγένετο X.An.4.2.7
, etc.: metaph., (lyr.).
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий